من پیشینه خانوادگی طولانی در زمینه حضور در مبارزات فمنیستی دارم. مادربزرگ من در راهپیمایی حق رای زنان در سال ۱۹۱۲ در نیویورک شرکت کرد. او از جمله زنان پایهگذار هتل باربیزون برای زنان در دهه ۲۰ بود. تا آن موقع زنان «خوب» نمیتوانستند تنها سفر کنند و اگر این کار را میکردند به چشم روسپی دیده میشدند. نمیتوانم درباره عدم برابری دستمزدها بگویم چون آن موقع زنان زیادی کار نمیکردند و دستمزدها نیز به خوبی ثبت نشده است که اما میتوانم بگویم که زنان کمتر از مردان دستمزد میگرفتند.
در سال ۱۹۷۲ من به بانک چیس منهتن پیوستم و در برنامه آموزشی اعتبار جهانی آنها شرکت کردم تا یکی از اولین مدیران زن در عرصه بانکداری شوم. حقوق من در ابتدا ۱۱ هزار دلار بود که برابر همکاران مرد بود. اما بعد چند هفته روزی مدیر منبابع انسانی مرا به دفترش دعوت کرد و به من گفت تو زنی جوان هستی و نباید برابر مردان حقوق بگیری بنابراین ما حقوق تو را ۶۵۰۰ خواهیم کرد. من پرسیدم چه باید کنم که اندازه مردان حقوق بگیرم و او گفت سعی کن ابتدا از این دوره فارغ التحصیل شوی و بعد ما حقوقت را زیاد میکنیم. من این کار را کردم اما آنها هرگزاین کار را نکردند. در سراسر دورهای که در چیس بودم همیشه از همکاران مردم حقوق کمتری می گرفتم.
حتی زنانی که امروز از دانشگاه ها فارغ التحصیل میشوند نیز برابر مردان حقوق نمیگیرند. طبق آمار در امریکا امروز یک زن متولد اوایل دهه هشتاد میلادی، ۳۳ درصد بیشتر احتمال دارد که تا سن ۲۷ سالگی فارغالتحصیل دانشگاه شود اما همچنان میانه حقوق زنان نسبت به مردان همرده ۷٪ کمتر است.
شاید ۷ درصد به نظر زیاد نیاید اما وقتی به این فکر کنید ک همه این افرد باید وام تحصیلات، کارتهای اعتباری و هزینه های زندگی را بدهند و برای آینده پسانداز کنند ارزش این هفت درصد بیشتر نمایان میشود. همچنین کمیته ملی حقوق برابر اعلام کرده است به ظور متوسط با فرض ۴۷ سال عمر کاری، زن بین ۷۰۰ هزار دلار تا دو میلیون دلار به خاطر اختلاف حقوق با مردان از دست میدهد. آیا زنان در دنیای شرکتهای بزرگ چند ملیتی ارزش کمتری دارند که حقوق کمتری میگیرند و حضور کمتری در ترکیب هیئت مدیره دارند؟
«جک ما» موسس کمپانی بزرگ علی بابا در مصاحبهای با یکی سیانبیسی گفت یکی از دلایل بزرگ موفقیت عظیم این کمپانی این است که زنان زیادی را استخدام میکنند. ۴۷ درصد کارمندان علی بابا و ۳۳ درصد کارکنان ارشد زن هستند .
آیا سایر کمپانیها نیز جادوی روش «جک ما» را دریافتهاند؟ اینطور به نظر نمیرسد. در امریکا تنها ۴.۶ درصد زنان مدیر عامل یکی از ۵۰۰ شرکت بزرگ امریکا هستند و تنها ۱۹ درصد عضو هیئتمدیره هستند. در نروژ که برابر جنسیتی به خوبی محقق شده است، این رقم حدو ۳۵ درصد است و در ژاپن کشوری که هنوز برخی از زنان همسرانشان را سرور خطاب میکنند تنها ۳ درصد زنان در مشاغل مدیریتی هستند.
اما پدرها و پدر بزرگها! ما به کمک شما هم احتیاج داریم. مطمئنم شما نیز میخواهید که فرزندان و نوههایتان از حقوق برابر لذت ببرند. زنان نیازمند حمایت مردان هستند تا با این بیعدالتی مبارزه کنند. مردان باید سعی کنند صدای زنان در کمپانیها برای حقوق برابر و برای مرخصی زایمان با حقوق ( هم برای مادر و هم برای پدر ) شنیده شود. اگر شما مدیر استخدام هستید مطمین شوید که حقوقها برابر است. اگر کارمند زن دارید مطمین شوید که آنها در شرایط برابر با مردان حقوق میگیرند و به مراتب شغلی بالا میرسند.
ما باید کلیشه های جنسیتی را که مانع رشد زنان هستند در محیط کار از بین ببریم . صدای یکی از طرفدارانم وفتی که رییس اولین بانک زنان بودم همچنان در گوش من است:« ما شروع کردهایم که دخترانمان را شبیه به پسران بزرگ کنیم اما تعداد کمی از ما هنوز این جرات را یافتهاند که پسرانمان را مانند دخترانمان پرورش دهیم.»
مترجم: مریم نظری
منبع: فوربز
دیدگاهتان را بنویسید