توضیح: مطلب زیر برگرفته از نشریه گاردین٬ در خصوص کارخانگی در بریتانیاست.
مسئولان با ارزش‌گذاری کارخانگی موافق هستند اما ما از راه‌های زیادی از عزیزانمان مراقبت می کنیم.
این که شما در یک اداره یا کارخانه کار نمی کنید به این معنی نیست که شما کاری نمی کنید. چه کسی این را می گوید؟ اداره آمار ملی! این اداره برای نخستین بار ارزش اقتصادی کار خانگی را رسما اندازه گیری نموده است. اگر می خواهید بدانید، معادل یک تریلیون پوند. خداوندا! ما داریم درمورد میلیونها خانه دار، مراقبت کننده و نظافت چی صحبت می کنیم.
اگر ماموران دولت زمان بیشتری را صرف مطالعه تاریخ کرده بودند، احتمالا مدت ها قبل به این نتیجه می رسیدند. ما از کلمه “اکونومی” حرف می زنیم. همینطور از واژه “خانه داری”. اکونومی یک کلمه یونانی است به معنی مدیریت یک خانه یا خانواده. و در زبان انگلیسی، تا پیش از انقلاب صنعتی، خانه داری به معنای کارهایی بود که برای منسجم نگه داشتن خانواده باید انجام شود. کارهایی نظیر پخت و پز و نظافت و یا کشاورزی و صنعت.
از آنجا که در طول هزاران سال، بیشتر “کار”ها در خانه انجام می گرفت همچون، طبابت، وکالت، نجاری یا کفاشی، وظایف بر براساس جنسیت تقسیم شدند و “کار زنانه” و “کار مردانه” در منظر عموم پذیرفته شد. اما این کارها درهم تنیده بودند و همگی در خدمت حفظ و مراقبت از خانه و خانواده انجام می شدند. مردان مراقب گله بودند، زنان وظیفه دوشیدن دامها را برعهده داشتند. مردان دام را ذبح می کردند و زنان آن را می پختند. مردان کفش چرمی می ساختند و زنان دوزندگی می کردند.
این اشتراک در کار برکسی پوشیده نیست. در اسناد قرن ۱۶ میلادی٬ مردان غالبا “کارگران همکار” با همسرانشان محسوب می شدند. اما با گسترش صنعتی شدن، کار در کارخانه جایگزین کار در خانه ها شد و کار فعالیتی بود که در مکان های تخصصی انجام میشد و در مقابل انجام آن دستمزدی به صورت نقد به کارگر پرداخت می گردید. اگر چنین پرداختی وجود نداشت و شما برای انجام آن به محل کار نمی رفتید، دیگر کار محسوب نمی شد. زنان دیگر کارگران همکار نبودند. دیگر آنها در اسناد تنها “مشاور فرزانه” نامیده می شدند، چیزی که توسط “متون مقدس” و “ادعیه مذهبی” ترویج می شد .
در سال ۲۰۰۱ دولت گامهایی در جهت بازگشت به گذشته برداشت، یعنی به زمانی که انجام مراقبتهای بدون دریافت دستمزد، کار محسوب می شد. در سال ۲۰۱۱ این آمار چنین بود حدود شش میلیون نفر در انگلستان و ولز یعنی بیش از یک دهم جمعیت٬ مشغول به کار در مشاغلی بودند که پیش از آن شغل محسوب نمی شدند.
آنچه اداره ملی آمار انجام داده از این جهت مهم است که ارزش گذاری بر کار خانگی٬ که بدون دریافت دستمزد انجام می گیرد٬ اذعان به این نکته است که کارهای خانه هم کار محسوب می شوند. کار نیاز به دستمزد دارد، مراقبت از کودکان نیز کار است. صنعت یا تجارت هم کار است، همینطور تمیزکردن فرش و یا رسیدگی به امور مدرسه.
هنگامی که دست نوازش بر سرشان می کشند، کار ساده و بی ارزشی به نظر می رسد. مراقبت از کودکان، پرستاری و نظافت، همگی کارهایی هستند که می توانند برون سپاری شوند. اگر می توان آنها را برون سپاری کرد و هزینه شان را پرداخت، پس آنها کار به حساب می آیند. اما هنوز هم لازم است که بیشتر به این موضوع توجه شود.
برای کار باید خانه و خانواده هر دو را در کنار هم نگه داشت. توجه داشته باشید که این همه کار همه روزه انجام می شود بی آنکه نامی داشته باشد اما ساختار و عملکرد خانواده را حفظ می کند.
نه تنها باید حواستان باشد که وسایل باشگاه بچه در روزهای دوشنبه تمیز است بلکه باید به دیدن مادربزرگش هم برود. تولد پدربزرگ نباید فراموش شود. لازم است به یاد داشته باشید که نوبت چه کسی است که میزبان جشن کریسمس باشد. نباید درغذا بادام زمینی بریزید چون ممکن است خاله سربرسد و هزار مساله ریز و درشت دیگر!
فعالیت هایی که ممکن است مراقبت از بستگان یا خانواده نامیده شود عبارتند از: مراقبت و حفظ روابط خانوادگی، دید و بازدید، هماهنگ کردن برنامه ها، به خاطر سپردن تولدها، فرستادن هدایای کریسمس. اینها همه کار محسوب می شوند.
بنابراین اجازه دهید به طور کامل روشن شود که: خانه داری انجام کارهای خانه توسط افراد خانه و برای اعضای خانه. شما لازم نیست برای انجام آن به جای خاصی بروید و این یک واقعیت است زیرا در ازای همه این کارها پول پرداخت می شود. اگر آن کارها خانواده را از نظر جسمی، ذهنی یا عاطفی، محافظت می کنند، پس خانه داری هستند. اجازه دهید این را ارزش بنهیم و محض رضای خدا، اجازه دهید آن کارها ارزشمند تلقی شوند. آن کارها با ارزش هستند.
نویسنده: جودیت فلاندرز
برگردان: نگار محمدی‌زاده
منبع: گاردین
دیدگاهتان را بنویسید