ماری ادواردز واکر (۱۸۳۲-۱۹۱۹) یک جراح، طرفدار لغو بردگی و یک مدافع صریح حقوق زنان بود، همچنین یک اصلاحطلب برای مدل لباس زنان ( او شلوار میپوشید)، با یک شخصیت همه جانبه، بسیار قوی و مصمم حاضر نبود با محدودیتهای برآمده از نقشهای جنسیتی زندگی کند. جای تعجب نیست که به «ماری مخالف» معروف بود.
او متولد قسمت شمالی ایالت نیویورک، فارغ التحصیل از کالج پزشکی سیراکیوز در سال ۱۸۵۵، تنها دانشجوی زن در کلاسش، و دومین زن فارغ التحصیل پزشکی از کشورش بود. او بعد از الیزابت بلکول دومین زن لیسانسه در رشته پزشکی در ایالات متحده شد.
وقتی که جنگ داخلی آمریکا آغاز شد، ماری یکی از نخستین زنان جراح در ایالات متحده، داوطلب خدمت در ارتش اتحادیه شد. ابتدا به عنوان پرستار کار میکرد و بعدها به عنوان دستیار جراح. در سال ۱۸۶۴ که به عنوان جراح صحرایی کار میکرد، توسط ارتش کنفدراسیون دستگیر و برای چهار ماه زندانی شد تا اینکه ارتش اتحادیه او را معاوضه و دوباره برگرداند.
رئیس جمهور جانسون مدال افتخار کنگره، بالاترین جایزه ملی را در سال ۱۸۶۵ به دکتر واکر برای خدماتش در طول جنگ اهدا کرد. او اولین زنی بود که به این افتخار نائل آمد.
در سال ۱۹۱۷ مدال افتخار از ماری و بیش از نهصد سرباز دیگر پس گرفته شد زیرا کنگره معیارهای سختگیرانهتری را (برای اهدای این مدال) اتخاذ کرد!
ماری، بدون داشتن هیچ نقشی در این رخداد، قبول نکرد تا جایزهاش را پس دهد، او مدالش را تا زمان مرگ یعنی دو سال بعد از آن هر روز میآویخت.
در سال ۱۹۷۷، به خاطر تلاشهای خانوادهاش با ارزیابی مجدد کنگره، رئیس جمهور کارتر مدال را به نام او برگرداند.
امروز، تقریبا یک و نیم قرن پس از اولین باری که آن را دریافت کرد، دکتر ماری ادواردز واکر همچنان تنها زنی است که مدال افتخار کنگره آمریکا را گرفته است.
برگردان: گلناز شاوردی
منبع: زنانی که باید بشناسیم
دیدگاهتان را بنویسید