مترجم: زر
سئول (بنیاد تامسون رویترز) – نه به رابطه دوست دختری، نه به رابطه جنسی، نه به ازدواج و نه به بچه داری. دو یوتیوبکار کره جنوبی که سوگند خوردهاند مجرد بمانند، و ازدواج نکنند، در حالی که این کشور با پایینترین نرخ باروری در جهان روبروست.
این دو که در کانال خود به نام «سولوداریتی» ، با حدود ۳۷ هزار دنبالکننده، در همان سال اول، معروف شدند و جایگاه مشهوری به دست آوردهاند، در کانال خود ازدواج را برده داری زنان دانستهاند و این سنت دیرینه که پدرها، دختران خود را در مراسم عروسی همراهی کرده و به دست داماد میسپارند را بسیار توهینآمیز خواندند.
جونگ سه یونگ، یکی از مجریان برنامههای این کانال که بین زنان جوانی که تمایلی به ازدواج ندارند و نمیخواهند مانند مادرانشان درگیر مراقبت از کودکان و کارهای خانگی باشند، محبوبیت دارد، گفت: “ازدواج علت اصلی مردسالاری در کره جنوبی است.”
جنبش نه به ازدواج این زوج یوتیوبکار، فمینیسم رو به رشد کره جنوبی را تحت تاثیر خود قرار داده است، جوری که کره جنوبی شاهد تظاهرات دهها هزار زن در سال ۲۰۱۸ علیه اپیدمی فضولیسم یا پورن جاسوسی بود (فیلمبرداری از قربانیان به طور مخفیانه و جاسوسانه در حال دستشویی کردن یا حین رابطه جنسی).
این دو زن ۳۰ ساله، که منتقدانشان آنها را رادیکال تلقی میکنند، در رابطه با کمپین خود در فضای مجازی با قلدری آنلاین یا همان سایبربولینگ مواجه شدهاند. نپذیرفتن ازدواج و بچهدار شدن، باعث گسست عمیقی در جامعه کره جنوبی شده است.
در این کانال یوتیوب، یونگ و همکارش، بک هانا، به زنان توصیه میکنند که چرا باید مجرد بمانند، و همچنین به موضوعات فمینیستی دیگری که نقش سنتی زنان کرهجنوبی را به چالش میکشد، میپردازند.
یونگ، که یک معلم است، در مصاحبهای با بنیاد تامسون رویترز در سئول، پایتخت این کشور گفت: ” این کمپین در مورد تحریم ازدواج، تحریم مردان، نداشتن رابطه جنسی و عدم برقراری روابط عاطفی است.”
هر دو گفتهاند که روابط قبلی آنها، باعث صدمه روحی به آنها شده است و آنها برای جلب رضایت دوست پسرهای سابق خود، مجبور شدهاند که حتی ظاهر خود را تغییر دهند. یونگ گفته است که او حتی برای این منظور، خود را به زیر تیغ جراحی برده است.
بحران جمعیتی
ازدواج و زایمان، موضوعاتی هستند که به طور فزایندهای در کره جنوبی رو به افول هستند، تا جایی که دادههای سازمان ملل نشان میدهد که زنان به طور متوسط تنها ۱/۱ فرزند دارند و این موضوع یک بحران جمعیتی ایجاد میکند به طوری که جمعیت و اقتصاد کره جنوبی به سرعت در حال پیر شدن است.
برای معکوس کردن این روند نگرانکننده و بهبود آمار ازدواج و زاد و ولد، دولت مجموعهای از اقدامات پرهزینه را برای تقویت برابری جنسیتی در میان ۵۱ میلیون نفر، از جمله بهبود سیاستهای مرخصی والدین و ارائه درمان ناباروری به زوجها و زنان مجرد انجام داده است.
تحت این اقدام جدید، برای شکستن تابوی مادر مجرد بودن و همچنین تشویق زنان، قانونی وضع شد که در آن مادران مجرد میتوانند با استفاده از نام خانوادگی خود، برای کودکانشان مدارک شناسایی تهیه کنند.
اما متاسفانه، همچنان دیدگاههای سنتی درباره زنان و تمایلات جنسی آنها عمیقاً در بطن این کشور و فرهنگ مردمان آن ریشه دارد. به طوری که در فهرست جهانی شکاف جنسیتی در سال ۲۰۲۰ رتبه ۱۰۸ را از بین ۱۵۳ کشور کسب کرده است.
یونگ و همکارش بک بر این باورند که ازدواج نقشهای جنسیتی کهنه زنان را تثبیت میکند. به طوری که طبق دادههای سازمان ملل، زنان کرهجنوبی چهار برابر بیشتر از شوهرانشان، وقت و عمر خود را صرف انجام کارهای بدون مزد مانند نظافت، آشپزی و مراقبت از بچهها یا والدین سالخورده خود و یا همسرشان، میکنند.
یونگ گفت: “ابتکارات و قوانین دولت فعلی برای زنان طراحی نشده است، بلکه برای مردان است. آنها به زنانی نیاز دارند که بتوانند بچهدار شوند، بنابراین سیاستهای جدید نیز، این چرخه معیوب سنتی را همچنان تکرار خواهد کرد.”
زنان جوان مجرد خواستار برابری بیشتر در محیط کار هستند. شکاف دستمزد جنسیتی کره جنوبی با ۳۵ درصد در سال ۲۰۱۷ بالاترین میزان در میان کشورهای پیشرفته بود (بیش از دو برابر میانگین سازمان همکاری اقتصادی و توسعه).
یونگ میگوید: ” با وجود این شکاف دستمزد، زنان احساس میکنند وقتی پیر میشوند نمیتوانند از لحاظ مالی خود را تامین کنند، به همین دلیل است که طبیعتاً میخواهند مردی را پیدا کنند که بتوانند با او زندگی کنند و به او از لحاظ مالی متکی باشند.”
مانند سایر نقاط آسیا، فشار برای ازدواج با فردی از جنس مخالف برای ادامه نسل، در کره جنوبی قوی است اما خوشبختانه نظرسنجیهای اخیر نشان میدهد که تفکرات در این زمینه در حال تغییر است.
آمارهای دولتی نشان میدهد که تعداد کمتری از زنان کره جنوبی معتقدند که نیاز به ازدواج دارند و این تعداد که در سال ۲۰۰۸ حدود ۴۴٪ جامعه را شامل میشد، در سال ۲۰۱۸ به ۶۴٪ جامعه افزایش یافت، بر همین اساس، تعداد افرادی که به تنهایی زندگی میکنند به شدت افزایش یافته است و حدود یک سوم جامعه را در برگرفته است.
فمینیسم در حوزههای دیگر نیز در حال افزایش است. گروهی از زنان جوان که تعداد آنها در حال افزایش است، آرایش کردن را کنار گذاشته و موهای خود را کوتاه کردهاند تا علیه استانداردهای قدیمی زیبایی زنان در کشوری با یکی از بالاترین نرخ سرانه جراحی پلاستیک مخالفت کنند و بدین شکل اعتراض خود را نشان دهند.
برتری زنانه
در خیابانهای سئول، مردان از زنان کرهجنوبی خواستند علیرغم هزینههای سنگین والد بودن، ازدواج و مادر شدن را تحریم نکنند. کیم جائههوان، دانشجوی ۲۳ ساله، گفت:” ازدواج کردن خوب است اما الزامی نیست. بار مالی زیادی با ازدواج همراه است.”
او همچنین از تعداد فزاینده رستورانهایی در سئول که فضایی مناسب افراد تنها دارند(میزهای تک نفره دارند) میگوید.
او میگوید: “حقوق زنان و فعالیت جنبشهای زنانه اخیراً به یک بحران تبدیل شده است، چون برخی از این حقوق، بیش از حد رادیکال هستند و در واقع برخی از زنها به دنبال برابری جنسیتی نیستند، بلکه به دنبال برتری زن نسبت به مرد هستند.”
یکی دیگر از دانشجویان پسر، شین این سو، ۱۸ ساله، معتقد است: “ازدواج یک انتخاب فردی است، اما تحریم کردن آن توسط زنان کمکی به حل بحران جمعیتی کره جنوبی نمیکند و تاثیر منفی در این زمینه دارد.”
او که در منطقه ای در مرکز شهر سئول که به خاطر زندگی شبانه دانشجویی و بارهای کارائوکه مشهور است، زندگی میکند میگوید:” با توجه به نرخ پایین زاد و ولد و سایر مشکلات در جامعه ما، بهتر است افراد ازدواج کنند و بچهدار شوند.”
اما دو سلبریتی معروف یوتیوب که پیشتر در موردشان صحبت کردیم، چنین انتقادهایی را رد کرده و میگویند که زنان فقط باید کنترل زندگی خود را به دست بگیرند، نه کنترل جمعیت.
بائک که یک زن ورزشکار است میگوید: “اگر این امر و تحریم ازدواج، بر جامعه تأثیر بگذارد، شاید دولت به آنچه که زنان واقعاً نیاز دارند، نگاه کند.” او همچنین گفت: ” در گذشته هر چه بیشتر با مردها رابطه داشتم، بیشتر احساس میکردم بخشی از خودم را از دست میدهم.”
دیگر حامیان «نه به ازدواج » میگویند که نمیخواهند با آنها بهعنوان اشیایی رفتار شود که تنها هدفشان تولید مثل است.
که سو یون، دختری ۲۹ ساله که در یک شرکت فناوری کار میکند، میگوید: “وقتی ازدواج میکنید، مثل این است که دارید همزمان برای دو خانواده کار میکنید و احساس میکنید که تنها یک ماشین تولید مثل هستید.”
در نهایت بدن من، انتخاب من. هیچکس نمیتواند برای آن تعیین تکلیف بکند.
دیدگاهتان را بنویسید