«وقتی ۱۹ ساله بودم به همراه دوستم برای تحصیل عازم پاریس بودیم و دوست پسرانمان برای بدرقه ما به اسکله آمده بودند. درست در لحظه اخر قبل از حرکت کشتی،دوست پسر دوستم گفت اگر بروی من منتظرت نمی‌مانم. دوستم همانجا منصرف شد و برگشت. نامزد من هم که این صحنه را دید به من گفت من هم منتظر تو نمی‌مانم و من گفتم نمان. »
اینها جملاتی است که این خانم برای عکاس صفحه «آدمهای نیویورک» گفته است.
در کامنتهای همین پست خانم میانسالی نوشته است « در جوانی به من هم یک شغل بسیار خوب پیشنهاد شد ولی از آنجا که در شهر دیگری بود و دوست پسرم گفته بود اگه بروی رابطه ما تمام شده است، موقعیت شغلی را رد کردم. آن مرد حالا همسر سابق من است. من زیادی اجازه دادم مردها حد و مرزهای زندگی من را تعیین کنند و فکر می‌کردم این مصالحه برای عشق لازم است، ولی بعدها فهمیدم که مصالحه زمانی است که دوطرفه باشد نه این که من همه چیز را فدا کنم.»
زن دیگری نوشته است که او نیز روزی برای عشق به نامزدش شغل مورد علاقه اش را رها کرده و درست یک هفته پیش از عروسی، نامزدش منصرف شده و او را ترک کرده است و این اتفاق سبب شده تا او بیاموزد کسی که تو را از رسیدن به خواسته و آرزوهایت منع می کند و مانع پیشرفت تو می شود عاشق تو نیست.
لینک عکس:
https://goo.gl/e4w6D8
دیدگاهتان را بنویسید